Akwaaba
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Leonoor
31 Maart 2008 | Nederland, Utrecht
Lieve allemaal,
Nog 5 dagen en dat is het zo ver: ik ga weer naar Ghana, het land waar ik zo van ben gaan houden toen ik voor mijn stage bij UNICEF werkte. Ik verlang terug naar de altijd lachende en blije gezichten, de heldere sterrenhemel, het geluid van krakende speakers op een te hoog volume met Westlife en de geur van een regenbui in de hitte.
Ik ga mee werken aan een onderzoeksproject van Resilience (bedrijfje van 3 Wageningse vriendjes) en Hans Eenhoorn, hoogleraar aan Wageningen Universiteit en lid van de UN taskforce on hunger. Samen met een groep studenten ga ik de mogelijkheden onderzoeken voor kleinschalige boeren in Ghana om een betere toegang tot markten te krijgen en zo meer inkomsten. Ik zal specifiek gaan kijken naar het Ghana School Feeding Programme (GSFP), een initiatief van de Nederlandse en Ghanese overheid om basisschool kinderen een maaltijd op school te geven. Door betere voeding zullen de schoolprestaties verbeteren en zullen kinderen meer gestimuleerd worden om naar school te gaan. Het percentage kinderen dat naar school gaat is sterk toegenomen door het programma, maar door grotere klassen en slecht opgeleide leraren laat de kwaliteit van het onderwijs juist steeds meer te wensen over. Het voedsel voor GSFP wordt volgens de glossy foldertjes natuurlijk allemaal lokaal geproduceerd maar in de praktijk blijkt dat helemaal niet te gebeuren. Ik ga kijken welke pogingen er zijn ondernomen om boeren daarbij te betrekken en welke opties er zijn om dat te verbeteren. Daarvoor ga ik naar Bonsaaso, een klein dorpje tussen Kumasi en Tamale dat zelfs op mijn gedetailleerde kaart niet te vinden is. Dit Afrikaanse gat dankt zijn 518 google hits aan het feit dat het 1 van de Millennium Villages is; de UN speeltuin waar mensen hum klamboes niet gebruiken om te vissen en waar de Millennium Development Goals in 2015 echt gerealiseerd moeten zijn. De trots van Kofi Annan en Jeffrey Sachs. Ik ben benieuwd!
Nu ben ik druk bezig met de voorbereidingen. Ten eerste het herinstalleren van mijn totaal gecrashte laptop want ja, er is gewoon elektriciteit en wifi internet in Ghana! Nu heb ik echt een super hippe windows vista met office 2007 en word in 3D. Verder werk ik braaf de enorme boodschappenlijst van mijn Ghanese vrienden af en probeer ik contact te maken met de coördinatoren in Ghana omdat ik nog geen idee heb hoe ik in dat gat kom, bij wie ik ga slapen, of ik een keer toestemming krijg van Columbia University om te infiltreren in de Millennium Village en hoe ik aan contacten kom. Maar zolang dat nog niet geregeld is vind ik wel een mooi plekje op Labadi beach. Prima toch?!
Groetjes, Leonoor
Nog 5 dagen en dat is het zo ver: ik ga weer naar Ghana, het land waar ik zo van ben gaan houden toen ik voor mijn stage bij UNICEF werkte. Ik verlang terug naar de altijd lachende en blije gezichten, de heldere sterrenhemel, het geluid van krakende speakers op een te hoog volume met Westlife en de geur van een regenbui in de hitte.
Ik ga mee werken aan een onderzoeksproject van Resilience (bedrijfje van 3 Wageningse vriendjes) en Hans Eenhoorn, hoogleraar aan Wageningen Universiteit en lid van de UN taskforce on hunger. Samen met een groep studenten ga ik de mogelijkheden onderzoeken voor kleinschalige boeren in Ghana om een betere toegang tot markten te krijgen en zo meer inkomsten. Ik zal specifiek gaan kijken naar het Ghana School Feeding Programme (GSFP), een initiatief van de Nederlandse en Ghanese overheid om basisschool kinderen een maaltijd op school te geven. Door betere voeding zullen de schoolprestaties verbeteren en zullen kinderen meer gestimuleerd worden om naar school te gaan. Het percentage kinderen dat naar school gaat is sterk toegenomen door het programma, maar door grotere klassen en slecht opgeleide leraren laat de kwaliteit van het onderwijs juist steeds meer te wensen over. Het voedsel voor GSFP wordt volgens de glossy foldertjes natuurlijk allemaal lokaal geproduceerd maar in de praktijk blijkt dat helemaal niet te gebeuren. Ik ga kijken welke pogingen er zijn ondernomen om boeren daarbij te betrekken en welke opties er zijn om dat te verbeteren. Daarvoor ga ik naar Bonsaaso, een klein dorpje tussen Kumasi en Tamale dat zelfs op mijn gedetailleerde kaart niet te vinden is. Dit Afrikaanse gat dankt zijn 518 google hits aan het feit dat het 1 van de Millennium Villages is; de UN speeltuin waar mensen hum klamboes niet gebruiken om te vissen en waar de Millennium Development Goals in 2015 echt gerealiseerd moeten zijn. De trots van Kofi Annan en Jeffrey Sachs. Ik ben benieuwd!
Nu ben ik druk bezig met de voorbereidingen. Ten eerste het herinstalleren van mijn totaal gecrashte laptop want ja, er is gewoon elektriciteit en wifi internet in Ghana! Nu heb ik echt een super hippe windows vista met office 2007 en word in 3D. Verder werk ik braaf de enorme boodschappenlijst van mijn Ghanese vrienden af en probeer ik contact te maken met de coördinatoren in Ghana omdat ik nog geen idee heb hoe ik in dat gat kom, bij wie ik ga slapen, of ik een keer toestemming krijg van Columbia University om te infiltreren in de Millennium Village en hoe ik aan contacten kom. Maar zolang dat nog niet geregeld is vind ik wel een mooi plekje op Labadi beach. Prima toch?!
Groetjes, Leonoor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
